Pierścionki zaręczynowe funkcjonują głównie w kulturach zachodnich. W niektórych kulturach – pierścionki zaręczynowe służą jako obrączki.

Pierścionek zaręczynowy na palcu kobiety – świadczy o oficjalnym przyjęciu oświadczyn. Dlatego, żeby wyróżniał się – bardzo często używa się pierścionków z diamentami i kamieniami szlachetnymi.

W krajach anglosaskich często pierścionek zaręczynowy nosi się na lewym ręku, na palcu serdecznym (w Polsce na prawym reku). W niektórych krajach skandynawskich utarł się zwyczaj, że pierścionki zaręczynowe noszą obydwoje narzeczonych.

Pierścionki zaręczynowe ewoluowały z obrączek. Już w starożytnym Egipcie obrączki (żelazne) zaczęto podarowywać zaślubionej osobie bo kojarzyły się owalnym kształtem ze słońcem – czyli dla Egipcjan ciągłością i wiecznością. Były też oznaczeniem więzi między duchownymi i ich bogami.

Ozdoby na obrączkach pojawiły się w starożytnym Rzymie. Chcąc wyróżnić się – najbogatsi zaczęli obrączki. emaliować, inkrustować oraz ozdabiać kamieniami szlachetnymi. Wtedy też przyjęto dawać wybrankom pierścień zaręczynowy – który tak naprawdę był pierścieniem ślubnym.