W starożytności pierścionki wykonane ze złota były rzadkością. Dopiero w Rzymie pojawił się zwyczaj dekorowania obrączek a co za tym idzie – wynaleźli oni pierścionki. Ale z powodu małej ilości złota i kamieni szlachetnych pierścionki wykonywano ze srebra a nawet miedzi czy żelaza.

Dopiero udoskonalenie technologii sprawiło że od XIII wieku obdarowywanie pierścionkiem zaręczynowym (również z diamentami) stało się popularniejsze. Z wyrobu pierścionków słynęli Włoscy rzemieślnicy. Pierścionki zaczęto dawać jako dowód miłości a z czasem po usankcjonowaniu przez kościół – w trakcie zaślubin.

Również z Włoch pochodzi fascynacja diamentami jako najpiękniejszymi kamieniami szlachetnymi. Symbolizowały nie tylko czystość (co pasowało do zaręczyn) ale również dominację mężczyzn.

Pierwsze znane zaręczyny, gdzie użyto pierścionka z diamentami – to zaręczyny Arcyksięcia Maksymiliana i Marii z Burgundii na dworze cesarskim w Wiedniu w 1477 roku.

Pierścionki z diamentami tak rozpowszechniły się w kulturze jako idealne pierścionki zaręczynowe, że ok 80% kobiet w Stanach Zjednoczonych właśnie takie otrzymuje.
Nie tylko kultura zachodnia przejmuje te tradycje. W ostatnich latach w Chinach popyt na diamenty rośnie w tempie 30% rocznie.